NOCLEGI
ROZKŁADY
REKLAMA
Tego szukamy w Lubartowie
Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Lubartów, pogoda Lubartów, praca Lubartów, Lubartów 24, BS Lubartów, SP1 Lubartów.Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Lubartowie, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.
Bądź na bieżąco z faktami w Twoim Mieście!
Lubartów, usytuowany na granicy Małopolski (województwo lubelskie), Rusi (ziemia chełmska) i Wielkiego Księstwa Litewskiego (województwo brzeskie), został nadany prawa miejskiego w 1543 r. Lokalizacja miasta na obszarze wsi Łucka i Szczekarkowa była rezultatem działań Piotra Firleja z Dąbrowicy, który pełnił funkcje wojewody lubelskiego, starosty radomskiego i kazimierskiego. Zgodnie z aktem lokacyjnym dla miasta Lewartów (początkowa nazwa, wywodząca się od herbu Firlejów — Lewart), podpisanym przez króla Zygmunta I Starego, Lubartów uzyskał zezwolenie na organizację cotygodniowych targów oraz trzech jarmarków rocznie. Fundator sprowadził do miasta rzemieślników z Szkocji, Holandii i Niemiec.
Wkrótce Lubartów stał się centrum kalwinizmu, a jego wyznawcami byli członkowie rodu Firlejów. Po Piotrze Firleju właścicielem miasta został jego syn, Mikołaj. Ten ostatni wzniesie rezydencję otoczoną ogrodami włoskimi oraz założył szkołę kalwińską. W 1580 r. odbył się w mieście synod ariańsko-kalwiński. Kolejnym właścicielem miasta w 1609 r. został Piotr Kazimierski, a w 1626 r. – książę Janusz Zasławski, wojewoda wołyński.
Wojny XVII wieku doprowadziły do załamania handlu i rzemiosła w Lubartowie. Podczas szwedzkiego "potopu" miasto zostało zniszczone i złupione. W okresie od 1660 do 1795 r. Lubartów był w posiadaniu Lubomirskich i Sanguszków. Na prośbę dziedzica księcia Mikołaja Krzysztofa Sanguszki, w 1744 r. król August III zmienił pierwotną nazwę miasta Lewartów na Lubartów, upamiętniając rzekomego przodka rodu, księcia Lubarta Giedyminowicza.
W połowie XVIII wieku dwór w Lubartowie uchodził za jedno z najpiękniejszych siedlisk magnackich w Rzeczypospolitej. Po III rozbiorze w 1795 r. Lubartów znalazł się pod panowaniem austriackim (Galicja Zachodnia). Od 1809 r. administracyjnie miasto było częścią Księstwa Warszawskiego (departament lubelski), a następnie od 1815 r. – Królestwa Polskiego (województwo, a później gubernia lubelska). W pierwszej połowie XIX wieku powstała tu znana fabryka fajansów. W 1912 r. między najważniejsze zakłady przemysłowe w Lubartowie zaliczał się młyn elektryczny oraz browar. W 1921 r. rozpoczęto budowę huty szkła.
W okresie międzywojennym Lubartów będący centrum powiatu w województwie lubelskim zamieszkiwała zróżnicowana pod względem etnicznym i wyznaniowym populacja. Najliczniejszą grupę stanowili Żydzi (ponad 50% w 1921 r.), którzy zajmowali dominującą pozycję w dziedzinie działalności gospodarczej.
19 września 1939 r. miasto zostało zajęte przez Niemców. W latach 1942–1943 Lubartów i powiat lubartowski (dystrykt lubelski Generalnego Gubernatorstwa) były jednymi z najbardziej aktywnych centrów ruchu oporu w Polsce. 22 lipca 1944 r. miasto zostało odbite przez miejscowe oddziały Armii Krajowej i pododdziały 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK.
Po zakończeniu wojny Lubartów pozostał centralnym punktem powiatu w województwie lubelskim (z przerwą w latach 1975–1998).
Nie daj się zaskoczyć! Sprawdź prognozę pogody w Lubartowie.
PRZECZYTAJ JESZCZE
